Oto prawdziwa historia o trzech dzielnych rozbitkach, którzy wrogim zrządzeniem losu, pewnej sztormowej nocy, znaleźli się na Bezludnej Wyspie.
 |
| Ponieważ, jako się rzekło, byli to dzielni rozbitkowie, nie dali się porwać rozpaczy, lecz żwawo przystąpili do budowania szałasu. |
 |
| Mężczyźni zwyczajowo zajęli się wyplataniem ozdób, a kobieta, jak to kobieta, wznieciła ogień i przygotowała ciepły posiłek. |
 |
| Początkowo, ta sytuacja wydawała im się nawet zabawna. |
 |
| Wyspa była rozległa i piękna. |
 |
| W swych wędrówkach parę razy natknęli się na kości ogromnych, nieznanych im istot. |
 |
| A wówczas ich serca ogarniał lęk i zwątpienie. |
 |
| Ratunku wypatrywali na horyzoncie, lecz on z każdym dniem, zdawał się być bardziej odległy. |
 |
| Lecz cóż im pozostało? |
 |
| Mijały miesiące... |
 |
| I kolejne miesiące... |
|
|
|
 |
| Lecz oto, któregoś dnia, najmłodszy z rozbitków eksplorując wybrzeże, wypatrzył, hen, na horyzoncie, mglisty a upragniony kształt. |
 |
| Czyżby to była prawda??? |
 |
| Tak! To statek sławnego Woja przybył im na ratunek! |
